Stel jezelf eens de volgende vragen: - Vind ik mijn leven op dit moment de moeite van het leven waard? - Ervaar ik vreugde, geluk, tevredenheid? - Ben ik gelukkig met mijzelf, met intieme relaties, met naasten, met collega's? - Ga ik met plezier naar mijn werk, of naar mijn opleiding? - Ga ik mijn pensioen met een gerust hart tegemoet? - Ervaar ik voldoening, zin en betekenis bij wat ik zoal doe? - Sta ik voor wie ik wil zijn en voor wat ik echt wil? - Leef ik volgens eigen ideeën en idealen, of word ik geleefd? - Haal ik voldoende uit mijn leven? - Beleef ik voldoende veerkracht bij tegenslagen, bij wat niet gaat zoals ik gehoopt had, bij verlies en rouw?
Dit zijn allemaal vragen die gaan over 'waarderen'. Hoe waardeer je jezelf? Wat is van waarde in je leven? En leef je daar ook naar? Soms kunnen deze vragen eenvoudig worden beantwoord en lossen ze op op als goud in koningswater. Maar niet altijd schud je de antwoorden zo uit je mouw, en dan blijkt dat ze niet beantwoord kunnen worden in de snelheid of aan de oppervlakte van het alledaagse. De vragen zijn dan toch complexer dan ze op het eerste oog lijken. Of de consequenties van een antwoord op een vraag zijn niet 1-2-3 te overzien; of juist wel en dan zijn ze misschien duizelingwekkend en verontrustend.
Er kan zo dus onbehagen zijn over je bestaan. Je ervaart mogelijk leegte of sleur. Er zijn zaken die je diep blijven raken en je voortdurend negatief bezighouden - en waar je in door wilt gaan pakken. Je weet soms niet waar je het moet zoeken in dit leven. Je vraagt je af of het leven zo wel de moeite waard is. Als je op deze wijze stilstaat bij je leven, staat de kwaliteit van je leven centraal. Je bezint je op je existentieel welzijn. Die is dan vaak niet voldoende. Dikwijls gaat het dan niet om iets wat per se gemedicaliseerd hoeft te worden, waarvoor je naar een psychiater of psychotherapeut zou moeten gaan - maar om wat 'gewoon' menselijk is. Het gaat dan om levensvragen die knagen en waar je je flink wat zorgen bij maakt. Dat is eigenlijk niemand vreemd.
Samen met Frank Vandendries kun je reflecteren op wereldbeeld- en levensbeschouwing, op zelfbeeld en op overtuigingen. Op waarden die gekoesterd en behouden mogen worden, of juist verlangd worden. Op levensdromen. Op gewenste acceptatie, of gewilde verandering. Om van daaruit doelen voor kortere of langere termijn te stellen, belangrijke beslissingen te nemen, en voor alles: een betekenis- en vreugdevol leven proberen vorm te geven en te leiden.