Bij coaching vinden gesprekken plaats tussen een coach en een gecoachte (coachee): degene die een begeleidings- of verdiepingsvraag heeft. Deze gesprekken zijn gericht op reflectie en overdenking, op besluitvorming en ontwikkeling, op verandering en verbetering - op het vergroten van de persoonlijke effectiviteit, zelfwerkzaamheid en zelfwaarde. De reden van samenkomst wordt over het algemeen bepaald door de coachee: die heeft zichzelf een doel gesteld - het kan ook zijn dat iemand een coachingstraject ingaat op initiatief van bijvoorbeeld een leidinggevende. De coach heeft geen deskundigheid over het leven van de coachee: de begeleiding beoogt onderzoek en ontwikkeling van de eigen deskundigheid van de coachee.   

Als de coaching zich specifiek richt op de fundamenten van het menselijke bestaan, op de uitdagingen die daaruit voortkomen en op het welzijn dat gewenst wordt, spreken we ook wel van existentiële coaching. De vragen die aan bod komen zijn de grote vragen des levens, de 'trage vragen in een snelle wereld'. Het zijn vragen over existentiële thema's als zin- en betekenisgeving, vrijheid en verantwoordelijkheid, het stellen van levensdoelen, begrenzingen, zorgen, lijden, sterfelijkheid. Deze onderwerpen zitten verpakt in ieders leefsituatie van alledag en komen niet alleen aan de oppervlakte bij sleutelmomenten in je leven - hoewel ze dan wel een extra nadruk krijgen. 

Deze vorm van coaching is ontwikkeld vanuit de existentiële filosofie en de existentiële psychotherapie en kent 'een pragmatisch doel: mensen helpen hun leven weldoordacht, in vrijheid, met begrip en passie te leiden.' (Emmy Van Deurzen)  
Theoretische inzichten uit diverse disciplines zoals filosofie, (neuro)biologie en (positieve) psychologie worden praktisch ingezet. De coaching kan dan gezien worden als een intensieve persoonlijke ontdekkingsreis waar, met ondersteuning bij de veranderingsprocessen, gekomen wordt tot een veerkrachtig en vreugdevol bestaan. Daarbij is moed nodig en het besef van een onontkoombare eigen verantwoordelijkheid. 

De existentiële of welzijnscoach begeleidt de coachee op diens weg naar 'authenticiteit': denken, ervaren en handelen in een optimale balans. ​Samen met de coachee worden levensvragen en doelen scherpgesteld en verhelderd. 
De kernvraag bij dit alles zou kunnen zijn: 'Wat maakt mijn leven de moeite van het leven waard?' Waarbij dat 'wat' betrekking heeft al op die aspecten van ons mens-zijn die ons persoonlijk leven positieve waarde geven en ons existentieel welzijn, ons algehele welbevinden,  verhogen.
Goede zelfzorg - een coachingstraject draagt daar aan bij.  ​​​

Een coachingsvraag is specifiek en vraagt om een afgebakende persoons- of groepsgerichte benadering.
In een persoonlijk gesprek kunnen wensen en doelen kenbaar gemaakt worden.
​Op deze site kan slechts in grote lijnen aangegeven worden waarover het bij de coaching kan gaan. 

Lees verder: coaching per aandachtsgebied.
Klik op een van de thema's: